Adrianus Johannes van Doorn
Grafvak:
13
geboren: 30 maart 1907 te Alkmaar
overleden: 17 december 1944 te Wormerveer, 37 jaar oud
burg. staat: gehuwd
beroep: elektromonteur/stoker te Alkmaar
geloof: geen
vindplaats: gedenksteen 1
Vol vertrouwen op een wederzien in het hoger leven
Achtergrond
Aart van Doorn zat aan het begin van de oorlog in de werkverschaffing. Vanaf medio 1941 was hij als stoker werkzaam bij de Gemeentelijke Lichtbedrijven in zijn woonplaats Alkmaar.
Verzetsactiviteiten
Van Doorn begon zijn verzetsactiviteiten met het verspreiden van illegale lectuur. In 1942 was hij enige tijd betrokken bij spionageactiviteiten. In november 1943 trad hij toe tot een sabotagegroep.
Arrestatie en moord
In het kader van zijn werkzaamheden voor de sabotagegroep begeleidde Van Doorn op vrijdagmiddag 10 november 1944 een man. Deze deed zich voor als een ondergedoken illegaal werker uit Amsterdam. Omdat er rekening mee werd gehouden dat de man een provocateur was, begeleidde Van Doorn hem naar een plek waar hij verhoord zou worden.
Toen Van Doorn en de man in de buurt van het hoofdkwartier van de Landwacht (een pro-Duitse Nederlandse paramilitaire organisatie) kwamen, trok deze zijn revolver en gelastte Van Doorn zijn handen omhoog te steken. Hierop werd de man door twee andere leden van de sabotagegroep, die Van Doorn en de man ter observatie gevolgd waren, neergeschoten. Later bleek dat de man een opperschaarleider van de Landwacht was.
De dodelijk getroffen Landwachter kon nog één schot afvuren en trof daarmee Van Doorn in het nierbekken. Deze werd, zwaar gewond, overgebracht naar het Marine-Lazarett in de Sint Willibrordus Stichting in Heiloo. Hier werd hij geopereerd en enkele weken verpleegd.
Op 17 december 1944 werd hij als represaille voor het tot zinken brengen van een rijnaak, geladen met machines, in Wormerveer met vier anderen gefusilleerd. Tezamen met zijn lotgenoten werd hij begraven in een massagraf in de duinen bij Overveen.